Historia

W Opolu rusza Cementownia "Opole-Port", poprzedniczka Cementowni "Odry". Wyposażona w trzy piece obrotowe o dobowej wydajności 250 ton produkuje cement metodą mokrą. Wytwarza trzy rodzaje cementu o nazwach "Zenith 1", "Zenith 2" i "Zenith 3".

Lata 30-te XX wieku stanowią czas prosperity w branży cementowej. Opolskie cementownie: "Opole-Port", "Groszowice", "Wróblin", "Silesia", "Nowa Wieś" i "Giesel" wytwarzają łącznie 800 tys. ton cementu. Sama cementownia "Opole-Port" w 1938 produkuje 200 tys. ton cementu.

Po zakończeniu II wojny światowej przystępuje się do odbudowy kraju. W 1947 podejmuje się decyzję o przywróceniu do życia cementowni istniejących na tzw. Ziemiach Odzyskanych. W bardzo zniszczonej cementowni "Opole-Port" przywracanie produkcji trwa kilka lat.

Rusza odbudowa Cementowni "Opole-Port", zwanej później "Odrą". Rozpoczyna się porządkowanie terenu, osuszanie i rozminowywanie kamieniołomu oraz zamawianie niezbędnych do uruchomienia zakładu urządzeń. Jest to największa w tym czasie inwestycja przemysłu cementowego w Polsce.

Lata 60-te to okres rozbudowy i unowocześniania przemysłu cementowego. "Odra" jest pionierem w nowoczesnej technologii. To tu instaluje się pierwszy w Polsce układ automatycznego sterowania przemiałem cementu a proces wypalania klinkieru jest kompleksowo zautomatyzowany.

Lata 70-te w polskim przemyśle cementowym to okres przyspieszonej produkcji, ale także i reforma branży. Władza postanawia zapobiec deficytowi towarów, powszechnemu marnotrawstwu, pozorowaniu pracy i niedostosowaniu asortymentu do potrzeb odbiorców. Dofinansowuje więc branżę i stawia na produkcję cementu najwyższych marek "350" i "450". W 1975 "Odra" osiąga szczytową produkcję. Wytwarza 895 tys. ton cementu.

Przedsiębiorstwo Państwowe Cementownia "Odra" przekształca się w jednoosobową spółkę akcyjną Skarbu Państwa – Cementownia „Odra” S.A. Sąd Rejonowy w Opolu postanowieniem z 30 września 1992 wpisuje Spółkę do Rejestru Handlowego pod numerem RHB 1561.

W ramach rządowego programu prywatyzacji przemysłu cementowego firma Miebach Projektgesellschaft GmbH kupuje od Ministra Przekształceń Własnościowych pakiet kontrolny akcji. Jest to pierwsza prywatyzacja zakładu tego typu w Polsce. Cementownia otrzymuje gwarancje utrzymania ciągłej produkcji, przeprowadzenia kosztownej modernizacji i utrzymanie miejsc pracy.

Rok 1999 to początek kompleksowej modernizacji Cementowni "Odra". Jesienią rozpoczyna się rozruch nowego pieca obrotowego o wydajności 1200 ton klinkieru na dobę. Zmienia się metoda wypalania klinkieru – z energochłonnej metody mokrej na energooszczędną metodę suchą.

Cementownia „Odra” uzyskuje certyfikaty potwierdzające wdrożenie Zintegrowanego Systemu Zarządzania w zakresie zarządzania jakością, zarządzania środowiskiem i zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy. Jeden spójny system umożliwia skuteczne i efektywne zarządzanie tymi aspektami działalności przedsiębiorstwa, które mają znaczący wpływ zarówno na produkowany wyrób, jak i na środowisko i bhp.

Cementownia "Odra" obchodzi Jubileusz 100-lecia swojego istnienia. Jest najstarszym czynnym zakładem produkcyjnym w Polsce o pełnej technologii wytwarzania (wypalanie klinkieru i przemiał cementu). W ramach obchodów Jubileuszu Cementownia organizuje 18 czerwca, po raz pierwszy w swojej historii, Dzień Otwartych Drzwi. Tego dnia Zarząd Cementowni zaprasza wszystkich zainteresowanych tym, jak wygląda ona od wewnątrz.

Cementownia „Odra” jako pierwszy zakład w Polsce buduje młyn pionowy rolowo-misowy do mielenia granulowanego żużla wielkopiecowego z równoczesnym jego osuszaniem wykorzystując ciepło odpadowe z pieca obrotowego. Młyny pionowe powszechnie stosowane są do mielenia kamienia wapiennego lub węgla. Nowoczesne rozwiązania konstrukcyjne umożliwiają zastosowanie ich do mielenia twardych materiałów jak klinkier i żużel.

22 kwietnia Cementownia "Odra" jako 50. zakład w Polsce otrzymuje certyfikat potwierdzający wdrożenie systemu ekozarządzania w obszarze ochrony środowiska. Przystąpienie do unijnego systemu EMAS jest deklaracją Cementowni spełniania najwyższych standardów w zakresie ochrony środowiska poprzez działanie zgodnie z ideą zrównoważonego rozwoju oraz efektywne zarządzanie dostępnymi zasobami i energią.

W 2014 powstaje Grupa Kapitałowa ODRA składająca się z Jednostki Dominującej – Cementownia „Odra” S.A. oraz dwóch jednostek zależnych, Betoniarnie ODRA Sp. z o.o. oraz CHOJNA BETON Wytwórnia Wyrobów Betonowych Sp. z o.o. Grupa oferuje szeroką gamę produktów, począwszy od cementów, poprzez betony, podsypki i zaprawy murarskie, po prefabrykaty betonowe.

Cementownia wprowadza do procesu wypalania klinkieru portlandzkiego paliwa zastępcze (alternatywne). Korzyścią dla środowiska ze współspalania paliw alternatywnych w piecu obrotowym jest zmniejszenie balastu deponowanego na składowiskach odpadów oraz ograniczenie zużycia naturalnego paliwa kopalnego. Wszystkie paliwa podlegają ścisłej kontroli jakościowej.

Cementownia „Odra” jest inicjatorem odtworzenia popiersia Junony, rzymskiej bogini, której pierwowzór powstał w XIX wieku, w ramach promocji pierwszej powstałej w Opolu, nieistniejącej już dziś, cementowni Friedricha Grundmanna. Opolska Junona odniosła wielki sukces na światowej Wystawie Powszechnej Wszystkich Narodów w Paryżu w 1867, wróciła do Opola i doczekała wojny, ale po wkroczeniu Armii Czerwonej ślad po niej zaginął. 
Nowe popiersie, ufundowane przez Cementownię „Odra” tworzą studenci Uniwersytetu Opolskiego: Ewa Dębicka i Bartosz Mazik pod nadzorem profesora Mariana Molendy.

Teren nieczynnego wyrobiska pogórniczego "Odra I", znajdujący się między ulicą Budowlanych i Luboszycką odzyskuje piękno środowiska naturalnego. W ramach prac rekultywacyjnych powstaje ponad 17-hektarowy obszar przyrodniczy ze ścieżką edukacyjną pokazującą wybitne walory przyrodnicze i geologiczne tego terenu.

Z początkiem 2024 r. zostaje oddany do użytku nowy komin na instalacji wypalania klinkieru portlandzkiego. Konstrukcja ma wysokość 62 m. Wykonana jest ze stali kortenowskiej o podwyższonej odporności na warunki atmosferyczne, która doskonale komponuje się z industrialną architekturą zabudowań cementowni.